Semana Santa
Door: Johan
Blijf op de hoogte en volg Johan
30 April 2011 | Peru, Cuzco
Semana Santa
Semana Santa oftewel paasweek is hier een belangrijke week. Een week die al begint op de maandag vóór onze Pasen.
Op school was mij verteld dat op deze dag de patroonheilige van Cusco, “el Señor de los temblores” (heer van de aardbevingen), uit de kathedraal gedragen wordt.
Het beeld van de zwarte Christus wordt dan vervolgens in processie door de stad gedragen. Uiteindelijk komt de processie weer terug op de Plaza de Armas waar de kathedraal zich bevindt.
Eigenlijk had ik moeten werken maar omdat dit zo’n bijzondere happening moet zijn, vond ik dit een goede reden om niet naar het ziekenhuis te gaan. Én als er zoveel mensen naar deze happening gaan, dan zullen er nog maar weinig patiënten naar het ziekenhuis gaan.
Op de televisie in het gastgezin begreep ik dat het evenement al was begonnen. Maar aangezien het beeld zo slecht was begreep ik er verder weinig van.
Dus ben ik naar de “Plaza de Armas” gelopen. Hier aangekomen zag ik op het bordes van de kathedraal allemaal politieagenten staan. Verder ook wel wat toeschouwers maar nog niet de vele aantallen waarover men mij had verteld.
Van vier tot zeven uur heb ik hier op een traptrede zitten wachten. Ondertussen begreep ik wel dat het beeld niet meer in de kathedraal was. De processie was al om twee uur begonnen. Rond zeven uur was het plein ondertussen vol met mensen gestroomd. Eindelijk zag ik ook het beeld het plein opgedragen worden. Een stuk waar je normaal gesproken een minuut over doet, werd nu in bijna een uur gedaan. Toen het beeld eindelijk voor de deuren van de kathedraal was gedragen, merkte ik dat de mensen achter me een beetje begonnen te mopperen, ze wilden meer naar voren omdat zij kleiner waren. Achteraf begreep ik pas waarom. Op internet las ik, dat voordat het beeld weer naar binnen wordt gedragen, er eerst nog buigingen met het beeld wordt gemaakt. Tijdens deze buigingen wordt het volk gezegend ( met veel herrie van de brandweersirenes).
Het meest imposante voor mij was de grote mensenmassa die op het plein was. Ik heb twee politieagenten gevraagd hoeveel mensen er waren geweest. De ene antwoordde drieduizend en de andere antwoordde mij een miljoen mensen. Dit leek me alle twee niet juist. Later een man van de televisie gevraagd en die antwoordde heel resoluut honderdduizend! Dit antwoord lijkt mij het beste te kloppen.
Witte donderdag staat hier in het teken van “Doce Platos” ( twaalf gerechten) dit naar het laatste avondmaal van de twaalf apostelen. Van oudsher maakt de familie dan twaalf gerechten (zonder vlees). Mijn gastfamilie had acht gerechten gemaakt omdat ze twaalf te veel vinden. Voor deze lunch werden ook een aantal mensen uitgenodigd die een tijd eerder in dit gastgezin hadden gewoond. Met tien Nederlanders/Belgen zaten we aan tafel van de “Doce Platos” te genieten.
Het paasweekend via Arequipa naar Colca Canion gegaan. Colca Canion is een grote bergkloof waar we twee dagen gaan wandelen. Afgelopen tijd zijn we regelmatig gewaarschuwd om hier een wandeling te gaan doen. Dit omdat hier de laatste maand een stel vermist is (zij is ondertussen teruggevonden maar hem hebben ze niet meer teruggevonden). Maar met een gids moet het goed gaan!
’s Avonds met de nachtbus naar Arequipa vertrokken (overigens ’s nachts weinig geslapen). Hier de volgende dag een citytour gedaan. Ook hier ’s avonds weer een paasprocessie gezien. Vroeg naar bed omdat de wekker al om half drie ’s nachts gaat om naar Colca Canion te vertrekken.
In het busje nog getracht te slapen maar dit moest wel erg rechtop gebeuren en ging dus maar moeizaam. Rond negen uur het ontbijt en daarna nog een stop bij een uitkijkpunt waar we condors konden spotten. Hierna met de wandeling begonnen. We hadden de keus om drie of zes uur te gaan wandelen. We hebben voor de wandeling van zes uur gekozen. Een wandeling door een kloof waarbij we eerst duizend meter moesten dalen. Hierna ging de wandeling door een aantal kleine dorpjes waar we een lunch hebben gehad. Een heel speciale vaatwasser gezien! (zie foto).
’s Avonds net voordat het donker werd onze eindbestemming voor die dag bereikt. Huisjes van onder andere bamboe/riet en als vloerbedekking aarde, natuurlijk zonder stroom. Beloning voor een dag wandelen was een zwembad met bronwater. In gezwommen ondanks dat het water niet verwarmd was.
De gids vertelde tijdens het avondeten dat de tocht voor de volgende dag drie uur lang flink stijgen zou worden. Duizend meter stijgen en in totaal maar zes kilometer lopen. We hebben twee van onze groep dringend geadviseerd om een ezel te nemen omdat ze de tocht van vandaag al met moeite konden lopen.
Na het eten wederom vroeg naar bed. Dit omdat de tocht de volgende ochtend al om vijf uur zou beginnen én we al twee nachten achter de rug hadden met maar weinig slaap. De volgende ochtend kon de klimtocht na een onrijpe banaan als ontbijt beginnen. Op de berg zag ik al allemaal lampjes van andere wandelaars die eerder dan ons waren begonnen. Omdat er maar één weg omhoog was, kon iedereen zijn eigen tempo lopen. Tijdens het wandelen had ik een half flesje cola. Na iedere slok, die ik tijdens het lopen nam, duurde het een halve minuut voordat ik weer op adem was. Na een uur en veertig minuten was ik boven. De verkoopster van onder andere bananen, chocolade en drinken vertelde mij dat ik als eerste van iedereen boven was. Volgens haar had ik met de snelheid van een ezel had gelopen. De tweede die boven kwam bleek het in een uur en twintig minuten te hebben gelopen. Ach, een berg lopen/beklimmen is een wedstrijd met jezelf en niet tegen de klok!
Als beloning voor de inspanning later op de dag nog een uurtje in een hotspring geweest, deze keer wel warm (heet) water.
’s Avonds met de nachtbus terug naar Cusco. Hier iets voor zeven uur ’s ochtends aangekomen. Anderhalf uur later zat ik weer netjes in de schoolbank!
Voor wie van geschiedenis houdt:
In 1650 verwoest een aardbeving de stad Cusco. Wanneer men met het, tot dusver vergeten, Christusbeeld door de stad gaat lopen stopt de aardbeving. Sinds die tijd wordt er ieder jaar met Pasen een processie met dit Christusbeeld gelopen. Vanaf dan heet dit beeld dan ook “el Señor de los temblores” ( de heer van de aardbevingen).
Het beeld is een zwarte Christus. Het verhaal is dat deze ooit blank was maar door alle kaarsen die in de kathedraal gebrand zijn is het beeld zwart geworden. Het zou niet meer blank te krijgen zijn.
Hasta luego, Johan
Semana Santa oftewel paasweek is hier een belangrijke week. Een week die al begint op de maandag vóór onze Pasen.
Op school was mij verteld dat op deze dag de patroonheilige van Cusco, “el Señor de los temblores” (heer van de aardbevingen), uit de kathedraal gedragen wordt.
Het beeld van de zwarte Christus wordt dan vervolgens in processie door de stad gedragen. Uiteindelijk komt de processie weer terug op de Plaza de Armas waar de kathedraal zich bevindt.
Eigenlijk had ik moeten werken maar omdat dit zo’n bijzondere happening moet zijn, vond ik dit een goede reden om niet naar het ziekenhuis te gaan. Én als er zoveel mensen naar deze happening gaan, dan zullen er nog maar weinig patiënten naar het ziekenhuis gaan.
Op de televisie in het gastgezin begreep ik dat het evenement al was begonnen. Maar aangezien het beeld zo slecht was begreep ik er verder weinig van.
Dus ben ik naar de “Plaza de Armas” gelopen. Hier aangekomen zag ik op het bordes van de kathedraal allemaal politieagenten staan. Verder ook wel wat toeschouwers maar nog niet de vele aantallen waarover men mij had verteld.
Van vier tot zeven uur heb ik hier op een traptrede zitten wachten. Ondertussen begreep ik wel dat het beeld niet meer in de kathedraal was. De processie was al om twee uur begonnen. Rond zeven uur was het plein ondertussen vol met mensen gestroomd. Eindelijk zag ik ook het beeld het plein opgedragen worden. Een stuk waar je normaal gesproken een minuut over doet, werd nu in bijna een uur gedaan. Toen het beeld eindelijk voor de deuren van de kathedraal was gedragen, merkte ik dat de mensen achter me een beetje begonnen te mopperen, ze wilden meer naar voren omdat zij kleiner waren. Achteraf begreep ik pas waarom. Op internet las ik, dat voordat het beeld weer naar binnen wordt gedragen, er eerst nog buigingen met het beeld wordt gemaakt. Tijdens deze buigingen wordt het volk gezegend ( met veel herrie van de brandweersirenes).
Het meest imposante voor mij was de grote mensenmassa die op het plein was. Ik heb twee politieagenten gevraagd hoeveel mensen er waren geweest. De ene antwoordde drieduizend en de andere antwoordde mij een miljoen mensen. Dit leek me alle twee niet juist. Later een man van de televisie gevraagd en die antwoordde heel resoluut honderdduizend! Dit antwoord lijkt mij het beste te kloppen.
Witte donderdag staat hier in het teken van “Doce Platos” ( twaalf gerechten) dit naar het laatste avondmaal van de twaalf apostelen. Van oudsher maakt de familie dan twaalf gerechten (zonder vlees). Mijn gastfamilie had acht gerechten gemaakt omdat ze twaalf te veel vinden. Voor deze lunch werden ook een aantal mensen uitgenodigd die een tijd eerder in dit gastgezin hadden gewoond. Met tien Nederlanders/Belgen zaten we aan tafel van de “Doce Platos” te genieten.
Het paasweekend via Arequipa naar Colca Canion gegaan. Colca Canion is een grote bergkloof waar we twee dagen gaan wandelen. Afgelopen tijd zijn we regelmatig gewaarschuwd om hier een wandeling te gaan doen. Dit omdat hier de laatste maand een stel vermist is (zij is ondertussen teruggevonden maar hem hebben ze niet meer teruggevonden). Maar met een gids moet het goed gaan!
’s Avonds met de nachtbus naar Arequipa vertrokken (overigens ’s nachts weinig geslapen). Hier de volgende dag een citytour gedaan. Ook hier ’s avonds weer een paasprocessie gezien. Vroeg naar bed omdat de wekker al om half drie ’s nachts gaat om naar Colca Canion te vertrekken.
In het busje nog getracht te slapen maar dit moest wel erg rechtop gebeuren en ging dus maar moeizaam. Rond negen uur het ontbijt en daarna nog een stop bij een uitkijkpunt waar we condors konden spotten. Hierna met de wandeling begonnen. We hadden de keus om drie of zes uur te gaan wandelen. We hebben voor de wandeling van zes uur gekozen. Een wandeling door een kloof waarbij we eerst duizend meter moesten dalen. Hierna ging de wandeling door een aantal kleine dorpjes waar we een lunch hebben gehad. Een heel speciale vaatwasser gezien! (zie foto).
’s Avonds net voordat het donker werd onze eindbestemming voor die dag bereikt. Huisjes van onder andere bamboe/riet en als vloerbedekking aarde, natuurlijk zonder stroom. Beloning voor een dag wandelen was een zwembad met bronwater. In gezwommen ondanks dat het water niet verwarmd was.
De gids vertelde tijdens het avondeten dat de tocht voor de volgende dag drie uur lang flink stijgen zou worden. Duizend meter stijgen en in totaal maar zes kilometer lopen. We hebben twee van onze groep dringend geadviseerd om een ezel te nemen omdat ze de tocht van vandaag al met moeite konden lopen.
Na het eten wederom vroeg naar bed. Dit omdat de tocht de volgende ochtend al om vijf uur zou beginnen én we al twee nachten achter de rug hadden met maar weinig slaap. De volgende ochtend kon de klimtocht na een onrijpe banaan als ontbijt beginnen. Op de berg zag ik al allemaal lampjes van andere wandelaars die eerder dan ons waren begonnen. Omdat er maar één weg omhoog was, kon iedereen zijn eigen tempo lopen. Tijdens het wandelen had ik een half flesje cola. Na iedere slok, die ik tijdens het lopen nam, duurde het een halve minuut voordat ik weer op adem was. Na een uur en veertig minuten was ik boven. De verkoopster van onder andere bananen, chocolade en drinken vertelde mij dat ik als eerste van iedereen boven was. Volgens haar had ik met de snelheid van een ezel had gelopen. De tweede die boven kwam bleek het in een uur en twintig minuten te hebben gelopen. Ach, een berg lopen/beklimmen is een wedstrijd met jezelf en niet tegen de klok!
Als beloning voor de inspanning later op de dag nog een uurtje in een hotspring geweest, deze keer wel warm (heet) water.
’s Avonds met de nachtbus terug naar Cusco. Hier iets voor zeven uur ’s ochtends aangekomen. Anderhalf uur later zat ik weer netjes in de schoolbank!
Voor wie van geschiedenis houdt:
In 1650 verwoest een aardbeving de stad Cusco. Wanneer men met het, tot dusver vergeten, Christusbeeld door de stad gaat lopen stopt de aardbeving. Sinds die tijd wordt er ieder jaar met Pasen een processie met dit Christusbeeld gelopen. Vanaf dan heet dit beeld dan ook “el Señor de los temblores” ( de heer van de aardbevingen).
Het beeld is een zwarte Christus. Het verhaal is dat deze ooit blank was maar door alle kaarsen die in de kathedraal gebrand zijn is het beeld zwart geworden. Het zou niet meer blank te krijgen zijn.
Hasta luego, Johan
-
01 Mei 2011 - 06:28
Chris(tiaan)Wijbenga:
Erg intersant Johan!
En Petje af voor het bergbeklimmen.
En is dan inderdaad zoals je zegt, een gevecht tegen je zelf en niet tegen de klok.
Hou je haaks en geniet ervan !
Groetjes.... Chris(tiaan) -
01 Mei 2011 - 08:08
Saapke:
Zo Johan wat weer een prachtig verslag. Maak je tzt een mooi boek met al je verslagen en foto's?
De natuur is daar ook heel mooi zo te zien op de foto's. En dan die grote condor, geweldig.
Ik maak me wel een beetje zorgen over je gewicht. Want je levert monster inspanningen (bergbeklimmen, weinig nachtrust) met naar ik denk soms te weinig brandstof. Ik ben heel erg benieuwd of je ook afgevallen bent als je weer terug in Nederland bent. Genieten doe je wel, dat merk ik wel aan de fijne reisverslagen die je schrijft.
Maar...........eh werk je zo nu en dan nog wel in het ziekenhuis, of heb je daar geen tijd voor??
Johan het ga je goed geniet er nog lekker van, want voor je het weet zit je weer in het vliegtuig terug naar Hoorn. De laatste maand van je reis is al weer ingegaan. Een fijne dag, Saapke. -
01 Mei 2011 - 10:05
Renée En Henk Koevoe:
Hoi Johan, er ging net iets mis maar hier een nieuwe poging. Geweldig al die reisverslagen van jou. Dat je daar nog allemaal tijd voor vindt, want je hebt wel een erg druk programma! Wij vinden het allemaal erg interessant om te lezen en zijn blij dat je het zo naar je zin hebt. Gelukkig nu een ander pension, zodat je inderdaad wat aan gewicht bij kunt tanken, want met al die inspannningen lijkt ons dat wel belangrijk. De tijd schiet alweer op. 2/3 van de reis is alweer voorbij. Wij blijven je volgen! Lieve groet van ons beiden. Renée en Henk -
01 Mei 2011 - 18:03
Lindy:
Zo te zien heb je daar zóveel te zien en te doen dat je vast Koninginnedag niet hebt gemist :) Mooie foto's weer! Leuk dat we er op die manier ook een beetje bij kunnen zijn!
Lindy -
01 Mei 2011 - 18:06
Hetty:
Goed joh, dat jij de condors vanuit de kloof hebt zien opvliegen. Wij hebben er tweemaal een aantal uren gewacht maar helaas niet de juiste wind. Lekker dat je zo"n bergtocht hebt kunnen maken. De M P is straks voor jou een peuleschilletje. De herinneringen komen weer naar boven bij het bekijken van de fot'o "s van die prachtige natuur. Fijn dat je toch ondanks je studie en werk nog veel van het land en de cultuur kunt bekijken en beleven. Geniet er nog lekker van en wij genieten van jou verhalen. Liefs Hetty. -
01 Mei 2011 - 19:25
Ron:
Hoi Johan,
Geweldig die tocht man, petje af hoor. Bij ieder verhaal dat je schrijft denk ik dat je wel hele bijzondere ervaringen op doet. Dit is iets dat niet veel mensen kunnen zeggen. Blijf er daarom met volle teugen van genieten.
Groeten Ron, ook van Gunter natuurlijk. -
02 Mei 2011 - 09:54
Judith Van Wegen:
Wat weer een prachtig verhaal over het dragen van het Christusbeeld en de wandeling door de kloof Colca Canion. Ook schitterende foto's van die kloof, zeg! Wat geniet jij toch!!!
Veel plezier verder en succes met de studie.
Groetjes van Judith
P.s. je hebt wel een hoop in te halen op koor straks, hoor :-) -
02 Mei 2011 - 11:37
Mary Leek:
Hallo Johan, Even ter informatie. Abe is afgelopen vrijdag, 29 april geridderd tot lid in de Orde van Oranje Nassau. Het ga je verder goed op je verdere reis. Wat een mooie reisverslagen.
Warme groet, Mary -
02 Mei 2011 - 12:43
Els:
Hoi Johan,
Het is iedere keer weer interessant om je belevenissen te lezen en ook om wat meer te weten te komen over Peru. Mooie foto's ook! Geniet ervan en hartelijke groeten, Els (en Hans) -
02 Mei 2011 - 18:45
Riet P:
Dat is weer eens wat anders dan paaseieren en paashazen, wat een belevenis.
Nou Johan petje af voor je klimprestaties wat een atleet
Prachtige foto's en weer een prachtig verhaal.
groeten Riet -
03 Mei 2011 - 10:10
Bert:
Hoi Johan,
Naast een goeie verpleegkundige ben je ook een top schrijver.Boeiend om je verhalen te lezen.Wat me opviel op een en van foto's is dat geen bescherming om je onderarm droeg terwijl er een condor op je arm neerstreek.Die klauwen lijken mij wel scherp.Geniet van je mooie tijd daar.
Groet Bert -
03 Mei 2011 - 18:27
Riagoeree:
hoi johan, wat een mooie foto;s! wat ben je sportief zeg even een berg beklimming doen super hoor,het lijkt mij ook wel hi,hi,[grapje] geniet maar lekker van je reis groetjes. -
04 Mei 2011 - 10:49
Marlinda:
WAUW!!! wat een wandeling! en weer hele mooie foto's. stukje geschiedenis is ook gaaf om te lezen... geniet ze, blijven schrijven... zodat we mee kunnen genieten doei -
09 Mei 2011 - 01:43
Roel:
Hoi Johan,
Je verslagen zijn prachtig.
Goede vulling voor onze nachtdiensten. (We kwamen je naam alweer tegen op de dienstlijst. Maar daar hebben we het nog maar niet over.) Geniet er nog maar van.
Groeten van Gerda, Sylvia, Marian K., Ben en Roel. -
09 Mei 2011 - 19:19
Stenny Stuurman:
Hoi Wieb, hoe is tie. Je ben een echte klimgeit aan het worden. Fijn dat je zo geniet, ik zie uit naar je volgende brief.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
