de dagen naar en op de Kilimanjaro
Door: Johan
Blijf op de hoogte en volg Johan
25 Maart 2008 | Tanzania, Marangu
De dagen voor en op de Kilimanjaro
Vandaag is het maandag 24 maart. Ben terug van de beklimming van de Kilimanjaro. Jullie hebben al wat kunnen lezen over de voorbereidingen hiervoor. De avond voordat we vertrokken moesten we voor een briefing en equipement-check naar hotel Marangu. Dus ’s ochtends vroeg met volle bepakking naar het ziekenhuis. Om vier uur werden we door dr. Gunnar met de auto naar het hotel gebracht, wat anders toch wel een veertig minuten lopen was geweest (en dat is ver met volle bepakking!). Hier werd er gecheckt of we alle spullen hadden (óf van het hotel óf van dr. Gunnar óf van je zelf). Ook heb ik alle lagen over elkaar gepast om te kijken of alles dan nog wel past. En jawel hoor maat(je) XXL past mij ook opeens.
Hierna hadden we de briefing. Deze ging over de indeling van de dag, wat te verwachten van de porters (dragers) en gidsen. Natuurlijk wat de gevaren zijn van deze tocht: koude, zon, hoogte. Wat je al wel niet kan oplopen, namelijk hoofdpijn, misselijkheid, overgeven, diaree, longoedeem, hersenoedeem, depressiviteit. Zal ik nog wel gaan??
Deze briefing duurde vrij lang dus besluiten we om geen diner meer te nemen in het hotel omdat het minstens een uur duurt voordat je je eten hebt. Gunnar gaat ons naar huis brengen met zijn 4 weeldrive. Nadat we nog maar net op weg zijn hebben we een lekke band. Dus deze moet verwisseld worden in het donker. Op aanwijzingen van Finula (mede-eigenarese van het hotel) wordt het wiel door iemand op straat en mij verwisseld. Omdat Gunnar nu geen reservewiel meer heeft wordt er besloten dat Finula ons thuis gaat brengen (in het donker lopen is immers te gevaarlijk). Dus we lopen naar haar huis wat zo’n 200 meter verderop is. De poort wordt geopend en natuurlijk slaan 3 van de 7 ontzettend grote brede honden aan. Finula verzekerd ons dat ze ons nu niets zullen gaan doen. Haar 4 weeldrive wordt gecheckt en we vervolgen onze weg. Eerst naar mama Stella om mij af te zetten. Best wel wat eng, ook omdat Finula de nodige alcoholische consumpties heeft genuttigd.
De volgende dag moet ik om half negen bij het hotel zijn. Dus loop ik de short cut hierheen maar ik vergis me in de weg en loop iets om. Dit geeft echter niets want voor tien uur vertrekken we niet. Met de auto worden we zo’n 6 kilometer weggebracht naar Marangu gate. Hier worden een aantal paperassen geregeld en dan om half twaalf begint onze wandeling. Wij zijn trouwens met z’n drieën, lekker klein groepje. Er zijn wel 7 man voor ons in touw deze vijf dagen (1 guide, 2 ass. Guide, 1 cook, 3 porters). De wandeling van vandaag is kort, 3 uur voornamelijk door rainforest lopen. In de rainforest regent het soms iets maar we kunnen gewoon in een T-shirtje blijven lopen. Wanneer we bij onze eerste hut arriveren, gaat het opeens stortregenen. We hebben dus ontzettend mazzel gehad vandaag. In onze hut krijgen we dagelijks 2 waskommen met warm water om ons met z’n drieën op te frissen. Hierna is er thee, koffie of chocomel in de “diningroom”. Om 6 uur dinertijd en na het eten liggen we al snel in onze slaapzakken.
Dag 2: Om 6.30 thee in de hut. Daarna weer de 2 waskommen met z’n drieën en dan het ontbijt. Om 9.00 start wandelen, 11.00 start regen maar 2 uur later met de lunch wordt het weer droog. Dus voordat we arriveren bij de volgende hut zijn mijn schoenen en broek weer droog, we hoefden namelijk alleen maar een regenponcho aan. Het laatste stuk trouwens wel erg tempo gemaakt omdat er een bui dreigde. En ja hoor, nadat we 10 minuten waren gearriveerd start de stortregen weer. Weer mazzel gehad vandaag.
Dag 3: Om 6 uur wakker geworden van het geluid van de (Colubus)apen. Vandaag net als gisteren weer 6 uur lopen. Het landschap verandert ondertussen van rainforest (dag 1) naar steeds kaler. Het is wel bijzonder om te zien dat de heide die wij kennen hier groeit als meters hoge struiken. Ook vandaag hebben we regen onderweg maar nu zijn we op onze hoede en trekken we ook de regenbroek aan. Aangezien ik regenbroek XXL heb valt deze goed over mijn schoenen heen en houd ik droge schoenen. Hier ben ik erg blij mee want deze schoenen moeten vannacht aan! Rond 4 uur arriveren we bij de hut en na het diner proberen we wat te gaan voorslapen. Rond half twaalf worden we gewekt met een kop thee en wat koek. En dan is het zover. Alle lagen mogen aan voor de barre tocht (ondertussen al heel wat lagen aan want het is maar 5 graden in deze hut). Dus ik trek aan: thermoshirt, T-shirt, wollen dunne trui, shirt, fleece, nog een fleece, mijn jas en dan nog een donzen jas. Op mijn hoofd: oorwarmers, bivakmuts en nog een muts. De onderkant: thermosonderbroek, broek, gewatteerde broek en de XXL regenbroek. Ik zal het niet koud krijgen!
Om half één (dag 4 dus) starten we, de “weakest link” na de guide voorop. Zo lopen we door de sneeuw, in het donker. Eigenlijk is je hoofdzaklantaarn niet nodig omdat het volle maan is. Soms sneeuwt het iets. Langzaam maar zeker gaan we hoger en hoger. Iedere dag zijn we 1000 meter gestegen en ook deze nacht moeten we 1000 meter stijgen. Echter het wordt steeds moeilijker door de grote hoogte. Het is bijzonder om nu onweerslichtflitsen onder je te zien ipv boven je.
De tijd die we lopen wordt steeds korter en de pauzes steeds langer. Ik zie een top maar weet dat er na deze top weer een andere top is. Maar dit blijkt de top al wel te zijn, althans één der toppen. Het hoogste punt is nog zo’n 2 uur verder over de kraterrand lopen. Dit lukt ons ook nog. We zijn wat later dan met zonsopgang op de top. Dit maakt niets uit, we hebben het hoogste punt gered en aangezien het mistig is maakte het dus toch niets uit. De mist trekt vrij snel op en we hebben een prachtig uitzicht over de krater en over gletsjers. Het heeft heel veel energie gekost maar het is het echt goed waard. Nadat de nodige foto’s zijn genomen dalen we weer af, in het licht nu natuurlijk. Dit gaat stukken makkelijker maar het valt ons toch nog vies tegen omdat we begrepen hadden dat, heel verrassend, de afdaling maar een uur zou duren. Deze duurde maar liefst 3 uur. En ik had het zo warm…. Gek hé? Maar dacht steeds “nog even en dan zijn we er”. Iets voor 10 uur weer terug bij onze hut. Hier alle, van het zweet, zeiknatte lagen uitgetrokken. Ik zat letterlijk te stomen op mijn bed (dat wil snel bij maar 5 graden).Hierna twee uur gaan slapen en toen moesten we nog 3 uur lopen naar de lager gelegen hut. Gelukkig bleef het deze dag droog. Om 7 uur ’s avonds al in bed en gelijk gaan slapen. Dag 5: Vandaag nog 5 uur dalen. Ook dit is niet het makkelijkste omdat dit de tweede dag is dat we moeten dalen, krijgen we last van onze knieen. Maar om half vier bereiken we de finish. We zijn alle drie erg gelukkig en tevreden dat we het alle drie hebben gered. Van de 25 personen van die nacht hebben 5 personen het gered, niet slecht van ons!
Bij aankomst bij het hotel nog de ceremonie van het afscheid nemen, het geven van de tip en een lied wat ging over een slang. De paden op de berg zijn als een slang, laat je niet door hem bijten!
Een erg lang verhaal geworden. Ik kan nog meer opschrijven maar dan is het niet meer te lezen. De belevenis is veel meer dan dit. Het is eigenlijk onbeschrijfelijk.
Ik probeer dit vandaag nog op de weblog te zetten maar er is geen elektriciteit sinds 10 minuten dus daar is het eerst wachten op.
Groeten van een trotse Johan
Vandaag is het maandag 24 maart. Ben terug van de beklimming van de Kilimanjaro. Jullie hebben al wat kunnen lezen over de voorbereidingen hiervoor. De avond voordat we vertrokken moesten we voor een briefing en equipement-check naar hotel Marangu. Dus ’s ochtends vroeg met volle bepakking naar het ziekenhuis. Om vier uur werden we door dr. Gunnar met de auto naar het hotel gebracht, wat anders toch wel een veertig minuten lopen was geweest (en dat is ver met volle bepakking!). Hier werd er gecheckt of we alle spullen hadden (óf van het hotel óf van dr. Gunnar óf van je zelf). Ook heb ik alle lagen over elkaar gepast om te kijken of alles dan nog wel past. En jawel hoor maat(je) XXL past mij ook opeens.
Hierna hadden we de briefing. Deze ging over de indeling van de dag, wat te verwachten van de porters (dragers) en gidsen. Natuurlijk wat de gevaren zijn van deze tocht: koude, zon, hoogte. Wat je al wel niet kan oplopen, namelijk hoofdpijn, misselijkheid, overgeven, diaree, longoedeem, hersenoedeem, depressiviteit. Zal ik nog wel gaan??
Deze briefing duurde vrij lang dus besluiten we om geen diner meer te nemen in het hotel omdat het minstens een uur duurt voordat je je eten hebt. Gunnar gaat ons naar huis brengen met zijn 4 weeldrive. Nadat we nog maar net op weg zijn hebben we een lekke band. Dus deze moet verwisseld worden in het donker. Op aanwijzingen van Finula (mede-eigenarese van het hotel) wordt het wiel door iemand op straat en mij verwisseld. Omdat Gunnar nu geen reservewiel meer heeft wordt er besloten dat Finula ons thuis gaat brengen (in het donker lopen is immers te gevaarlijk). Dus we lopen naar haar huis wat zo’n 200 meter verderop is. De poort wordt geopend en natuurlijk slaan 3 van de 7 ontzettend grote brede honden aan. Finula verzekerd ons dat ze ons nu niets zullen gaan doen. Haar 4 weeldrive wordt gecheckt en we vervolgen onze weg. Eerst naar mama Stella om mij af te zetten. Best wel wat eng, ook omdat Finula de nodige alcoholische consumpties heeft genuttigd.
De volgende dag moet ik om half negen bij het hotel zijn. Dus loop ik de short cut hierheen maar ik vergis me in de weg en loop iets om. Dit geeft echter niets want voor tien uur vertrekken we niet. Met de auto worden we zo’n 6 kilometer weggebracht naar Marangu gate. Hier worden een aantal paperassen geregeld en dan om half twaalf begint onze wandeling. Wij zijn trouwens met z’n drieën, lekker klein groepje. Er zijn wel 7 man voor ons in touw deze vijf dagen (1 guide, 2 ass. Guide, 1 cook, 3 porters). De wandeling van vandaag is kort, 3 uur voornamelijk door rainforest lopen. In de rainforest regent het soms iets maar we kunnen gewoon in een T-shirtje blijven lopen. Wanneer we bij onze eerste hut arriveren, gaat het opeens stortregenen. We hebben dus ontzettend mazzel gehad vandaag. In onze hut krijgen we dagelijks 2 waskommen met warm water om ons met z’n drieën op te frissen. Hierna is er thee, koffie of chocomel in de “diningroom”. Om 6 uur dinertijd en na het eten liggen we al snel in onze slaapzakken.
Dag 2: Om 6.30 thee in de hut. Daarna weer de 2 waskommen met z’n drieën en dan het ontbijt. Om 9.00 start wandelen, 11.00 start regen maar 2 uur later met de lunch wordt het weer droog. Dus voordat we arriveren bij de volgende hut zijn mijn schoenen en broek weer droog, we hoefden namelijk alleen maar een regenponcho aan. Het laatste stuk trouwens wel erg tempo gemaakt omdat er een bui dreigde. En ja hoor, nadat we 10 minuten waren gearriveerd start de stortregen weer. Weer mazzel gehad vandaag.
Dag 3: Om 6 uur wakker geworden van het geluid van de (Colubus)apen. Vandaag net als gisteren weer 6 uur lopen. Het landschap verandert ondertussen van rainforest (dag 1) naar steeds kaler. Het is wel bijzonder om te zien dat de heide die wij kennen hier groeit als meters hoge struiken. Ook vandaag hebben we regen onderweg maar nu zijn we op onze hoede en trekken we ook de regenbroek aan. Aangezien ik regenbroek XXL heb valt deze goed over mijn schoenen heen en houd ik droge schoenen. Hier ben ik erg blij mee want deze schoenen moeten vannacht aan! Rond 4 uur arriveren we bij de hut en na het diner proberen we wat te gaan voorslapen. Rond half twaalf worden we gewekt met een kop thee en wat koek. En dan is het zover. Alle lagen mogen aan voor de barre tocht (ondertussen al heel wat lagen aan want het is maar 5 graden in deze hut). Dus ik trek aan: thermoshirt, T-shirt, wollen dunne trui, shirt, fleece, nog een fleece, mijn jas en dan nog een donzen jas. Op mijn hoofd: oorwarmers, bivakmuts en nog een muts. De onderkant: thermosonderbroek, broek, gewatteerde broek en de XXL regenbroek. Ik zal het niet koud krijgen!
Om half één (dag 4 dus) starten we, de “weakest link” na de guide voorop. Zo lopen we door de sneeuw, in het donker. Eigenlijk is je hoofdzaklantaarn niet nodig omdat het volle maan is. Soms sneeuwt het iets. Langzaam maar zeker gaan we hoger en hoger. Iedere dag zijn we 1000 meter gestegen en ook deze nacht moeten we 1000 meter stijgen. Echter het wordt steeds moeilijker door de grote hoogte. Het is bijzonder om nu onweerslichtflitsen onder je te zien ipv boven je.
De tijd die we lopen wordt steeds korter en de pauzes steeds langer. Ik zie een top maar weet dat er na deze top weer een andere top is. Maar dit blijkt de top al wel te zijn, althans één der toppen. Het hoogste punt is nog zo’n 2 uur verder over de kraterrand lopen. Dit lukt ons ook nog. We zijn wat later dan met zonsopgang op de top. Dit maakt niets uit, we hebben het hoogste punt gered en aangezien het mistig is maakte het dus toch niets uit. De mist trekt vrij snel op en we hebben een prachtig uitzicht over de krater en over gletsjers. Het heeft heel veel energie gekost maar het is het echt goed waard. Nadat de nodige foto’s zijn genomen dalen we weer af, in het licht nu natuurlijk. Dit gaat stukken makkelijker maar het valt ons toch nog vies tegen omdat we begrepen hadden dat, heel verrassend, de afdaling maar een uur zou duren. Deze duurde maar liefst 3 uur. En ik had het zo warm…. Gek hé? Maar dacht steeds “nog even en dan zijn we er”. Iets voor 10 uur weer terug bij onze hut. Hier alle, van het zweet, zeiknatte lagen uitgetrokken. Ik zat letterlijk te stomen op mijn bed (dat wil snel bij maar 5 graden).Hierna twee uur gaan slapen en toen moesten we nog 3 uur lopen naar de lager gelegen hut. Gelukkig bleef het deze dag droog. Om 7 uur ’s avonds al in bed en gelijk gaan slapen. Dag 5: Vandaag nog 5 uur dalen. Ook dit is niet het makkelijkste omdat dit de tweede dag is dat we moeten dalen, krijgen we last van onze knieen. Maar om half vier bereiken we de finish. We zijn alle drie erg gelukkig en tevreden dat we het alle drie hebben gered. Van de 25 personen van die nacht hebben 5 personen het gered, niet slecht van ons!
Bij aankomst bij het hotel nog de ceremonie van het afscheid nemen, het geven van de tip en een lied wat ging over een slang. De paden op de berg zijn als een slang, laat je niet door hem bijten!
Een erg lang verhaal geworden. Ik kan nog meer opschrijven maar dan is het niet meer te lezen. De belevenis is veel meer dan dit. Het is eigenlijk onbeschrijfelijk.
Ik probeer dit vandaag nog op de weblog te zetten maar er is geen elektriciteit sinds 10 minuten dus daar is het eerst wachten op.
Groeten van een trotse Johan
-
25 Maart 2008 - 14:02
Baukje Otten:
Joh, Johan, wat geweldig zal dat geweest zijn! Ik heb het ademloos gelezen! Lijkt me echt fantastisch....
En wij zitten hier in sneeuw en hagel een beetje naar beter weer te verlangen...
Petje (mutsje) af!
Groeten en liefs, Baukje.
-
25 Maart 2008 - 14:24
Els:
Hoi Johan, net je belevenissen gelezen. Het leest als een spannend boek. Je mag inderdaad trots zijn op deze prestatie! Wat een unieke ervaring ... Nu eerst maar even bijkomen! Groet, Els
-
25 Maart 2008 - 14:26
Lindy:
Johan,
Mooi verhaal, en wat een ervaring! Super om dat zo mee te kunnen lezen!
Groetjes,
Lindy -
25 Maart 2008 - 16:40
Sanne:
heey Johan!
Wat Super mooi zeg!! echt geweldig
xx san -
25 Maart 2008 - 18:04
Martha:
Hoi Johan, je mag tercht trots zijn. Geweldig dat je het gehaald hebt, gefeliciteerd. Fijn dat het zo goed gaat in dat verre land. Hoop dat het zo blijft. Gtroetjes Martha -
25 Maart 2008 - 18:20
Corine:
hey Johan,
Wat een geweldige prestatie van je. En wat een fantastisch avontuur. Het is zo leuk om op deze manier met je mee te kunnen leven.
Geniet nog maar even lekker na.
Liefs Corine -
25 Maart 2008 - 18:42
Riet Pronk:
Groeten terug van al je trotse collegas
geen moment getwijfeld dat je het zou halen.
Je bent onherkenbaar op de foto met al die kleren aan.
groeten Riet -
25 Maart 2008 - 18:47
Aukje:
Zo avonturier, dat is je dus tóch gelukt.
Maar goed dat je er hier in Nederland tegen mij nog niet over was begonnen!!!
Heel blij dat je weer terug op "aarde" bent en natuurlijk ook wel trots op je.
Geniet maar lekker na!
liefs, Auk -
25 Maart 2008 - 18:47
Bert:
"Top"prestatie
Weer een berg "in de pocket"
Prachtige ervaring.
Groet Bert -
25 Maart 2008 - 19:01
Mattie:
hoi Johan,
Prachtig mooi dat het jullie gelukt is,denk dat het wel heel zwaar is geweest nu maar even rustig aan he
groetjes . -
25 Maart 2008 - 19:05
Maria:
Helemaal top, dat we zo met je mee kunnen reizen door Tanzania! Een geweldige ervaring om zo''n klim te kunnen maken. Hier waren het witte Paasdagen, zoals we de afgelopen 40 jaar nog niet gehad hebben... maar zo koud als het was tijdens jullie kim nog net niet. Jij in broekmaat XXL niet te geloven. Groetjes uit Purmerend en tot de volgende keer.
Maria
-
25 Maart 2008 - 19:20
Saskia Rood:
Hey Guan,
Geweldig! Gefeliciteerd meet weer een overwinning der elementen! Top hoor!
Wij hebben een witte pasen gehad (weer eens wat anders als een witte kerst). Konden we even een beetje meeleven met jou kou op de berg!
Doegie,
liefs Sas -
25 Maart 2008 - 20:05
Marja Flens:
Hoi Johan,
supperprestatie joh, ennnnnn je lijkt wel jeromeke in al die lagen kleding!!
Maar je zult ze daar boven wel nodig hebben gehad.
Nu maar lekker nagenieten.
Liefs Marja -
25 Maart 2008 - 22:43
Martin En Hermien:
Gefeliciteerd, we zijn trots op je. Je verhaal had wat ons betreft langer gemogen. Geweldig. We hadden het gevoel gewoon een stukje met je mee te lopen. Ik (M) ben stinkend jaloers. Nogmaal, helemaal top!!!! Groeten M&H -
26 Maart 2008 - 04:30
Jolanda V En Riet:
He Johan, Leuke foto van Stef daar boven op die berg:), krijg je van al die rijst en bonen. Je foto hangt op het prikbord en doen een wedstrijdje leuke onderschriften:)Ik zal het bewaren.
Goe gedaan jochie, had niet anders verwacht!
Jolanda en Riet -
26 Maart 2008 - 06:34
Marja K:
Johan, wat een verhaal. GEWELDIG!!!!!!!!!!!!!
Wat een avontuur, dit moet echt een fantastische ervaring zijn. Een heel leuk verslag om te lezen.
Ik hen trouwens ook een tocht in de sneeuw gelopen en wel helemaal naar Scharwoude.
Ik ben toch ook blij dat je weer heel terug bent.
Groet Marja K -
26 Maart 2008 - 09:10
Trudie D.:
Hoi Johan,
Net terug van een rondje lopen, volop in de zon, en nog een klein laagje sneeuw op de weilanden, lees ik jou indrukwekkende belevenis. Tjonge wat een prestatie en wat een ervaring. Wat zal je blij zijn dat je terug was. En wat zal je blij zijn dat je hebt doorgezet.
Klasse hoor! Hopelijk volgen er nog meer van dergelijke " uitjes" .
Groeten Trudie -
26 Maart 2008 - 12:50
Ina:
Jeetje Johan wat een geweldige prestatie en wat zal het adembenemend mooi zijn geweest daar boven.Heel erg leuk om alles zo mee te beleven.grt.Ina -
26 Maart 2008 - 13:39
Nico :
Hey johan. hoop dat je het leuk gevonden hebt daar in die kou.
Hoop dat het daar weer lekker warm is beneden en hoop
snel weer leuke foto's te zien en je berigjes te lezen
Groeten Nico -
26 Maart 2008 - 15:44
Mariette De Jong:
Wat zal je trots geweest zijn op jezelf.Leuk om al die verhalen te lezen en de foto's te zien. Van werken komt nog niet veel he? In ieder geval nemen ze je deze ervaring niet meer af! Hou je haaks verder en de groeten uit Hoorn dan maar. Groet Mariette -
26 Maart 2008 - 15:54
Karin:
Johan, gefeliciteerd! Mooie foto man, jij daar op de top. En zo te lezen is het dus verre van zelfsprekend dat wie aan de tocht begint, ook de top haalt! Je kunt met recht trots op jezelf zijn! En wij natuurlijk ook op jou! (Judith kwam net binnen toen ik je verhaal aan het lezen was)
groet Karin
-
26 Maart 2008 - 16:00
Ron:
Hoi Johan,
Man wat een ervaring, geweldige foto's. Je hebt er ook een geweldig verhaal van gemaakt, wat heerlijk weg leest. Je zult nu wel tijd nodig hebben om bij te komen van die klim. of moest je direct weer aan het werk? Ik hoop dat je nog steeds geniet van je avontuur en zie al uit naar een volgend verhaal uit den vere!
Groetjes,
Ron. -
26 Maart 2008 - 18:02
Hans En Dianne:
Hoi , Wat een ervaring weer en wat zie je er uit op Uhuru.En wat een verschillende landschappen. Groeten Hans en Dianne -
26 Maart 2008 - 18:34
Stenny:
Hoi Wieb, nou je bent een echte kanjes, wat een belevenis. Je mag terecht trots zijn op deze prestatie. Wat een avontuur, wat zouje moe zijn geweest eindelijk weer in je huisje. Maar het was het waard. Wat een mooie foto met de gletschers erop, echt adembenemend.
Nou jong geniet maar lekker van deze uitstap, misschien wil je niet meer terug naar nedereland. We horen wel weer van je, groetjes Stenny -
26 Maart 2008 - 18:38
Marga I.C.:
Wat een geweldig verslag,heel" beeldend" verteld,en samen met de foto"s een fantastische ervaring die wij hier een beetje met je mee beleven!
Met al je conditie mag jij straks steeds voor mij naar het BAC lab,afgesproken? groeten Marga -
27 Maart 2008 - 11:07
Abe En Hetty:
Lieve Johan
Geweldig hoe je daar staat op 5895 meter hoogte.
Hoog en droog, zonder je plunje te moeten drogen bij het kacheltje van Skip.Met jouw conditie wandel je in juni op je handen de "berg" op. Eerst maar genieten van deze prestatie en je ervaringen op de afrikaanse SEH.
Veel succes ook namens Abe.
liefs Hetty
-
27 Maart 2008 - 11:22
Heleen:
Hoi Johan,
Geweldig om je verhaal te lezen over de beklimming van de Kili.Zelf hebben we veel in de zwitserse bergen gelopen,dus konden we -letterlijk- tot op zekere hoogte met je meeleven.Het moet een geweldig gevoel zijn dat je deze prestatie hebt geleverd en geniet er nog maar lekker van na!
We kijken uit naar je volgende verhaal.
hartelijke groet en liefs van Heleen -
27 Maart 2008 - 12:24
Sylvia:
Johan !! Van harte met deze overwinning ! Je bent onherkenbaar in al die kleding,was je het echt ?De foto,s zien er geweldig uit,ben wel een beetje jaloers op je .... Maar uiteindelijk hebben wij ook van de sneeuw genoten.Tot gauw en liefs van Sylvia -
27 Maart 2008 - 13:02
Tineke En Rob:
Wat een geweldige ervaring moet dat zijn geweest en uiteraard een enorme prestatie. Kon je je was niet ergens anders drogen of waaide het hier lekker.
Geniet er met volle teugen van en groeten -
27 Maart 2008 - 15:45
Pauline Dekker:
Ha die Johan!
Nou, dat wordt wel een geweldig avontuur zo! Fantastisch dat jullie het gehaald hebben! Ik moest wel weer lachen om je met al die kleding enzo. Deed me wel weer aan ijsland denken! Alleen waren daar de weersomstandigheden wat beter! Veel plezier nog!
Groetjes Pauline -
27 Maart 2008 - 18:42
Claudia:
't Ziet er wel heel stoer uit hoor!! Leuk!! -
27 Maart 2008 - 21:10
Patricia:
KANJER!!!
Gefeliciteerd! Had na onze hoogtestage in de Himalaya niet anders van je verwacht!
Dikke knuf! -
28 Maart 2008 - 14:24
Marjolan:
GAAF!! Geen moment aan jouw kunnen getwijfeld natuurlijk! Erg leuk om je belevenissen te lezen.
Groetjes. -
28 Maart 2008 - 18:09
Taeke Bierma:
Heey johan met mij is het goed ik heb je nieuwe foto's ge zien supper!! leuke aap
groet taeke doei x -
29 Maart 2008 - 10:48
Astrid:
Hoi spetter,
Ook wij zijn trots op jou hoor!!!
Mooie foto's heb je gemaakt en ons een leuk verslag van je belevenissen gegeven.
we hebben hier wel e reis met je meegeleeft hoor.
Dikke kus van ons. -
30 Maart 2008 - 13:04
Remco:
Ha Johan. Gaaf verhaal! Doe je wel voorzichtig? Grt, Remco -
31 Maart 2008 - 14:12
Kitty:
In een woord super!!!!!! Leuk om je te volgen in al je belevenissen.Ik blijf je een kanjer vinden.
veel lieve groetjes -
01 April 2008 - 09:49
Monique V .d Ende:
Hoi Johan
Een hele geruststelling dat je weer beneden bent en alles goed verlopen is. Prachtig om je verhaal te kunnen lezen en de foto's te zien. Wij hebben 30 Maart in het park gezongen voor Lopen doet hopen om geld op te halen voor o.a Kika en KWF erg leuk we hebben samen met Cor Bakker en Louis van Dijk 2 nummers gezongen.Kleding advies hoe meer laagjes hoe beter , ook in Tanzania doet dit het goed zo te zien op de foto waar je het hoogste punt hebt behaald.
Tot de volgende mail groetjes Monique. -
21 April 2008 - 01:56
Pieternel:
Hallo Johan;
Tussendoor in de nachtdienst je berichten lezen. Het is hier vol; alle 9 bedden zijn bezet maar er is tussendoor tijd om even bij te lezen. Leuk wat je allemaal meemaakt; wat zal je het saai vinden als je straks terug bent.
Hier is alles goed; de meivakantie komt er bijna aan en ik ga een weekje zeilen.
voor het eerst in mijn leven dus ik hoop op mooi weer.
Heb je nog meer leuke plannen de komende tijd?
Hoe vind je het eten?
Of kook je zelf?
Veel plezier weer en tot horens;
Pieternel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
