Reizen, eten en op naar een nieuw begin
Door: Johan
Blijf op de hoogte en volg Johan
28 April 2015 | Ecuador, Quito
Allereerst bedankt voor de reacties die zijn geplaatst! Erg leuk om reacties te krijgen, het is voor mij natuurlijk een teken dat de blog wordt gelezen.
In de vorige blog had ik een foto geplaatst waar een vogel moeilijk op te zien was, de vogel zit bovenop de paal!
Als naschoolse activiteit gaan we naar "Mitad del Mundo", het midden van de wereld, daar waar de evenaar loopt. Eerst door een museumpje en daarna een aantal proefjes op de evenaar. Onder andere een ei rechtop een spijker zetten, dit lukt mij. Maar hoe moeilijk of makkelijk dit elders gaat weet ik niet. Ook een proef waaruit blijkt dat wanneer je precies op de evenaar staat je minder kracht hebt dan degene die er niet op staat (zie video).
Vanmiddag met een "begeleider" naar het ziekenhuis. De weg naar het ziekenhuis is het moeilijkste niet. Eerst ruim een half uur met de bus en dan nog twintig minuten lopen. Maar de weg in het ziekenhuis is moeilijker. Als ik binnenkom dan moet ik linksaf, daarna de één na laatste linksaf, één trap naar beneden, linksaf, bij koffieapparaat rechtsaf, lift naar vier hoog nemen (nadat ik eerst mijn naam heb moeten doorgeven aan een beveiliger), trap omhoog, buiten op het dak links, de tweede deur. Dit oefenen we gelukkig nog een keer. Dit wordt niet mijn werkplek, hier zit de persoon waar ik me mijn eerste werkdag moet melden.
In eerste instantie zou ik om kwart voor zeven al moeten beginnen tot vier uur 's middags. Dit zou betekenen dat ik rond vijf uur zou moeten opstaan en rond vijf uur weer thuis zou zijn. Gelukkig komen ze zelf met een betere deal voor mij, acht uur beginnen tot twee uur 's middags.
Mijn laatste dag Spaanse les, is anders dan anders. We gaan met de juf, die nogal van eten houdt, in de stad ontbijten.
's Ochtends neem ik thuis mijn gewone ontbijt wat altijd bestaat uit twee geroosterde boterhammen, één met ei en één met jam, en thee. Soms krijg ik een banaan óf een sapje aangelengd met water. Het ontbijt in de stad is een stuk luxer! Croissant, fruitsalade en verder wat je maar wilt. De prijs is er dan ook naar.
Na het ontbijt nemen we de taxi naar het historische centrum van Quito. Het plan is om naar het paleis te gaan. Helaas gaat dit niet door omdat er net voor ons een grote groep schoolkinderen naar binnen gaat. Wij gaan daarom naar een museum. Per ongeluk neem ik een foto met flits, nota bene van de vloer. Dit zorgt er wel voor dat er in het begin constant een opzichter in en uit loopt.
Met de bus, voor vijfentwintig dollarcent, weer terug naar school. Hier krijg ik mijn certificaat, het "bewijs" dat mijn niveau Spaans goed genoeg is om in het ziekenhuis te gaan werken.
Als ik 's avonds tegen de familie opnoem waar ik ga werken is hun reactie zoiets als maak je borst maar nat. Ik ga het wel zien. Eerst nog een vrij weekend.
Op zaterdag is het plan om naar Papallacta te gaan. Dit plan hadden we het vorige weekend ook al maar lukte niet. Toen stonden we met zijn allen op het station aan de noordkant van Quito. Bleek dat we het station aan de zuidkant van de stad moesten hebben. Aangezien de reis van het ene naar het andere station ruim twee uur zou duren hebben we toen besloten om naar Otavalo te gaan. Voor mij de tweede keer.
Vandaag de tweede kans om naar Papallacta te gaan. Papallacta staat bekend om zijn warmwaterbronnen. Eerst met de taxi naar het, nu goede station en dan nog een twee uur durende busrit. Na twee uur busreizen moeten we ergens uitstappen, maar waar? Wij hebben mazzel, onderweg stapt iemand in die wij "Papallacta" horen zeggen. Als ik hem vraag of hij naar Papallacta gaat, blijkt hij daar te werken. Hij geeft ons een seintje wanneer we moeten uitstappen. De warmwaterbronnen bereiken we in een auto met laadbak.
Het wordt een aantal uren genieten van de warme baden in een mooie omgeving. Dit terwijl het echt de hele dag regent. Ondanks dat ik de hele dag geen zon heb gezien en in het water ben gebleven, blijk ik de volgende dag toch een iets verbrande buik te hebben.
De volgende dag is een actievere dag. Vandaag met de teleférico. Dit is een ruim tweeëneenhalf kilometer lange kabelbaan. Het doet me erg aan de wintersport denken. In de rij staan, hetzelfde geluid van de kabel en het zitten in een bakje.
Wanneer we boven aankomen zijn we op een hoogte van 4100 meter beland. In twee uur tijd lopen we nog vijfhonderd meter omhoog. Op deze hoogte doe je dat niet zomaar, maar met de nodige fotomomenten lukt het toch om de top te bereiken. Terug naar beneden gaat een stuk makkelijker.
Tussen de middag heet de lunch hier almuerzo. Als je in een restaurant de "almuerzo" bestelt, krijg je meestal een glas (aangelengd) sap, soep en een hoofdgerecht. Het hoofdgerecht bestaat uit rijst met iets groenten. Het vlees kun je kiezen, kip of iets anders van vlees. In het begin wilde ik nog wel eens iets anders kiezen dan kip. In het gezin krijg ik namelijk ook vaak kip. Maar na een keer lever en een keer pens (is erg glibberig) kies ik nu toch wel altijd voor kip! Dus tegenwoordig vaak twee maal per dag rijst met kip. Met een beetje geluk gaat het in het gezin veranderen. De andere student die nu weg is, wilde namelijk alleen maar kip hebben.
Vandaag mijn eerste werkdag op de spoedeisende hulp van het ziekenhuis gehad. Daarover later meer. Kan al wel vast verklappen dat het in meerdere opzichten op de televisieserie ER lijkt. Maar dan van een ander niveau.
Saludos Johan
In de vorige blog had ik een foto geplaatst waar een vogel moeilijk op te zien was, de vogel zit bovenop de paal!
Als naschoolse activiteit gaan we naar "Mitad del Mundo", het midden van de wereld, daar waar de evenaar loopt. Eerst door een museumpje en daarna een aantal proefjes op de evenaar. Onder andere een ei rechtop een spijker zetten, dit lukt mij. Maar hoe moeilijk of makkelijk dit elders gaat weet ik niet. Ook een proef waaruit blijkt dat wanneer je precies op de evenaar staat je minder kracht hebt dan degene die er niet op staat (zie video).
Vanmiddag met een "begeleider" naar het ziekenhuis. De weg naar het ziekenhuis is het moeilijkste niet. Eerst ruim een half uur met de bus en dan nog twintig minuten lopen. Maar de weg in het ziekenhuis is moeilijker. Als ik binnenkom dan moet ik linksaf, daarna de één na laatste linksaf, één trap naar beneden, linksaf, bij koffieapparaat rechtsaf, lift naar vier hoog nemen (nadat ik eerst mijn naam heb moeten doorgeven aan een beveiliger), trap omhoog, buiten op het dak links, de tweede deur. Dit oefenen we gelukkig nog een keer. Dit wordt niet mijn werkplek, hier zit de persoon waar ik me mijn eerste werkdag moet melden.
In eerste instantie zou ik om kwart voor zeven al moeten beginnen tot vier uur 's middags. Dit zou betekenen dat ik rond vijf uur zou moeten opstaan en rond vijf uur weer thuis zou zijn. Gelukkig komen ze zelf met een betere deal voor mij, acht uur beginnen tot twee uur 's middags.
Mijn laatste dag Spaanse les, is anders dan anders. We gaan met de juf, die nogal van eten houdt, in de stad ontbijten.
's Ochtends neem ik thuis mijn gewone ontbijt wat altijd bestaat uit twee geroosterde boterhammen, één met ei en één met jam, en thee. Soms krijg ik een banaan óf een sapje aangelengd met water. Het ontbijt in de stad is een stuk luxer! Croissant, fruitsalade en verder wat je maar wilt. De prijs is er dan ook naar.
Na het ontbijt nemen we de taxi naar het historische centrum van Quito. Het plan is om naar het paleis te gaan. Helaas gaat dit niet door omdat er net voor ons een grote groep schoolkinderen naar binnen gaat. Wij gaan daarom naar een museum. Per ongeluk neem ik een foto met flits, nota bene van de vloer. Dit zorgt er wel voor dat er in het begin constant een opzichter in en uit loopt.
Met de bus, voor vijfentwintig dollarcent, weer terug naar school. Hier krijg ik mijn certificaat, het "bewijs" dat mijn niveau Spaans goed genoeg is om in het ziekenhuis te gaan werken.
Als ik 's avonds tegen de familie opnoem waar ik ga werken is hun reactie zoiets als maak je borst maar nat. Ik ga het wel zien. Eerst nog een vrij weekend.
Op zaterdag is het plan om naar Papallacta te gaan. Dit plan hadden we het vorige weekend ook al maar lukte niet. Toen stonden we met zijn allen op het station aan de noordkant van Quito. Bleek dat we het station aan de zuidkant van de stad moesten hebben. Aangezien de reis van het ene naar het andere station ruim twee uur zou duren hebben we toen besloten om naar Otavalo te gaan. Voor mij de tweede keer.
Vandaag de tweede kans om naar Papallacta te gaan. Papallacta staat bekend om zijn warmwaterbronnen. Eerst met de taxi naar het, nu goede station en dan nog een twee uur durende busrit. Na twee uur busreizen moeten we ergens uitstappen, maar waar? Wij hebben mazzel, onderweg stapt iemand in die wij "Papallacta" horen zeggen. Als ik hem vraag of hij naar Papallacta gaat, blijkt hij daar te werken. Hij geeft ons een seintje wanneer we moeten uitstappen. De warmwaterbronnen bereiken we in een auto met laadbak.
Het wordt een aantal uren genieten van de warme baden in een mooie omgeving. Dit terwijl het echt de hele dag regent. Ondanks dat ik de hele dag geen zon heb gezien en in het water ben gebleven, blijk ik de volgende dag toch een iets verbrande buik te hebben.
De volgende dag is een actievere dag. Vandaag met de teleférico. Dit is een ruim tweeëneenhalf kilometer lange kabelbaan. Het doet me erg aan de wintersport denken. In de rij staan, hetzelfde geluid van de kabel en het zitten in een bakje.
Wanneer we boven aankomen zijn we op een hoogte van 4100 meter beland. In twee uur tijd lopen we nog vijfhonderd meter omhoog. Op deze hoogte doe je dat niet zomaar, maar met de nodige fotomomenten lukt het toch om de top te bereiken. Terug naar beneden gaat een stuk makkelijker.
Tussen de middag heet de lunch hier almuerzo. Als je in een restaurant de "almuerzo" bestelt, krijg je meestal een glas (aangelengd) sap, soep en een hoofdgerecht. Het hoofdgerecht bestaat uit rijst met iets groenten. Het vlees kun je kiezen, kip of iets anders van vlees. In het begin wilde ik nog wel eens iets anders kiezen dan kip. In het gezin krijg ik namelijk ook vaak kip. Maar na een keer lever en een keer pens (is erg glibberig) kies ik nu toch wel altijd voor kip! Dus tegenwoordig vaak twee maal per dag rijst met kip. Met een beetje geluk gaat het in het gezin veranderen. De andere student die nu weg is, wilde namelijk alleen maar kip hebben.
Vandaag mijn eerste werkdag op de spoedeisende hulp van het ziekenhuis gehad. Daarover later meer. Kan al wel vast verklappen dat het in meerdere opzichten op de televisieserie ER lijkt. Maar dan van een ander niveau.
Saludos Johan
-
28 April 2015 - 06:48
Jacqueline:
Jeetje Johan, wederom geen saai moment!! Blijft erg leuk om je zo te volgen en je ervaringen te lezen.
Ben erg benieuwd naar je werkverhalen!
Groetjes Jacqueline -
28 April 2015 - 07:37
Saapke:
Hoi Johan,
wat weer een belevenissen, prachtig verhaal weer. En hele mooie foto's.
Veel succes met je werk in het ziekenhuis.
Groetjes,
Saapke -
28 April 2015 - 08:01
Marja:
Johan, wat een belevenissen toch allemaal. Erg leuk om te lezen.
De lente ziet er hier in het park trouwens weer prachtig uit.
Groetjes, Marja -
28 April 2015 - 09:11
Pieternel:
Hee Johan; je eindigt wel met een cliffhanger zodat we in spanning wachten op je volgende verslag.... ER , maar dan op een ander niveau!
Ben benieuwd.
-
28 April 2015 - 09:34
Judith Feunekes:
Mooi hoor! En gefeliciteerd met je certificaat natuurlijk! Succes en tot de volgende keer! Groetjes van Judith -
28 April 2015 - 09:51
Ria :
Boeiend verslag Johan, leuk om op afstand mee te reizen. Succes ! -
28 April 2015 - 09:59
Astrid:
Hallo Johan,
Wat een boeiend verhaal weer.
Je reist ook wat af daar!
Leuke allemaal om te lezen!
Heel veel plezier op je nieuwe werkplek en ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Liefs Astrid -
28 April 2015 - 10:43
Mery:
Hai Johan,
wat een leuk verhaal weer, dat is weer eens wat anders dan koningsdag.
Alhoewel het hier gister prachtig weer was dus echt een oranje feestje.
Gefeliciteerd met je certificaat en heel veel succes in het ziekenhuis, ik ben benieuwd hoe het daar gaat verlopen, maar dat lezen we wel in je volgende verslag.
Liefs Mery
-
28 April 2015 - 10:56
Ron:
Hey Johan
Wat een verhaal Johan. Nu ben je dus wel even langer onderweg naar je werk dan in Hoorn. Gefeliciteerd met je certificaat overigens! Mooie foto's heb je mee gestuurd, daar zal je zelf ook wel van genoten hebben.
Ben benieuwd naar het volgende verhaal over de eerste hulp afdeling.......
We hebben je wel gemist tijdens onze jaarlijkse Koningsdag viering bij café CharlieS, was weer gezellig, maar volgend jaar doen we het weer over!
Groeten Ron. -
28 April 2015 - 11:26
Barbara:
Proficiat Johan met je academische graad. Ik hoop van harte dat je er ook in het medische circuit mee uit de voeten kan... ach jij staat´je mannetje´wel ;-) Supertrots op jou! Geweldig om al jouw avonturen zo mee te beleven, dit keer zelfs met live beelden. THX en vooral mee doorgaan hoor! ave -
28 April 2015 - 11:58
Remco:
George Clooney, maar dan van een ander niveau? Ben benieuwd.
Grt,
Remco -
28 April 2015 - 12:00
Mattie De Boer:
succes en veel plezier met het werk.
groet Mattie
-
28 April 2015 - 12:03
Tine :
Hoi Johan, is Ron me tòch voor geweest: ik heb je ook gemist gisteren, als het goed is stuurt Corinne je nog foto's! Ben niet naar A'dam geweest vanwege vakantie Ellis+Els, was wel om 7 uur in de stad met Stella, er viel veel minder te scoren dan in Mokum maar wàt we hebben is de moeite waard. En daarna nog gezellig rondje met Dick gedaan, in de zon nog wel. Ben trots op je vwb je certificaat: misschien kun je me straks nog wat leren! Ik hoop dat je er inderdaad genoeg aan hebt in het ziekenhuis, toitoitoi. En geen pens meer eten hoor, gadver. Groetjes Tine (en Dick) -
28 April 2015 - 13:50
Marja:
Jee Johan je maakt wat mee en reist inderdaad heel wat af zo. Al die uren in de bus....
Maar dat maakt het natuurlijk ook leuk en je ziet wat.
Ben benieuwd naar je ervaringen op de spoed.
dikke knuf Marja -
28 April 2015 - 17:09
Lindy:
Wat een belevenissen weer. Heerlijk dat je het zo op kan schrijven alsof we er een beetje bij kunnen zijn :)
Geniet van alles! -
28 April 2015 - 17:18
Hetty:
Hoi Johan,
Je moet er wat voor over hebben hoor om hier en daar te komen, maar dan heb je zo te zien wel prachtige uitzichten en heerlijke baden. Alleen na een vermoeiende werkdag.............
O je waardeert straks je auto en fiets dubbel en dwars.
Felicitaties met het behaalde resultaat. Goed hoor. Je ziet er blij uit. Heerlijk van genieten.
En nu? Hard aan het werk? Veel succes!
Liefs -
28 April 2015 - 17:25
Jolanda Knol:
Wat een mooi verhaal weer... En je weet het op een boeiende manier op te schrijven.... Ben erg benieuwd naar je verhalen over de ER!
Groet Jolanda -
28 April 2015 - 19:03
Janny:
Hi Johan, de spaanse les zit er dus op; nu aan de slag. Nou ja,Spaans leren is ook een flinke inspanning lijkt me. Ben benieuwd naar je ervaringen in het ziekenhuis, naar ER Equador dus. Heb je afgelopen vrijdag gemist bij de voorbereidingen voor Lourdes! Volgensd jaar weer toch?! Nu eerst genieten van je ervaringen in Equador. Groet, Janny -
28 April 2015 - 19:16
Brenda En Rinie Wolke:
Hoi Johan
Fijn om te lezen dat t goed met je gaat.
Wat een belevenissen weer en wij mogen meegenieten, leuk hoor!
Heel veel succes en we vinden je een kanjer.
het was weer ouderwetsgezellig op koningsdag.
We hebben je gemist ,volgend jaar ben je er waarschijnlijk weer bij.
groetjes Brenda en Rinie.
-
28 April 2015 - 20:20
Ina:
Heel veel succes met het werken in het ziekenhuis.En van harte met je certificaat. Heel veel plezier en de groeten van Ina. -
28 April 2015 - 20:54
Karla:
Geweldig. Wat een avonturen. En ik hoop dat je niet op een kip-dieet gaat..... -
28 April 2015 - 22:07
Baukje:
Mooie verhalen hoor!
Heel veel plezier en succes met je werk. -
29 April 2015 - 13:03
Riet Pronk:
hoi Johan,
Wat een prachtige foto's en wederom weer een leuk verhaal, het is erg leuk om je te volgen.
Ik kijk nu al uit naar je volgende verhaal, ben ook erg benieuwd naar de SEH.
groeten Riet P -
29 April 2015 - 13:17
Baukje:
Johan, weer een boeiend verhaal. Leuk wat je allemaal doet en meemaakt.
Ben benieuwd naar de ziekenhuis-stories.
Groet, Baukje -
29 April 2015 - 21:24
JoT:
Wat een leuk verhaal weer!
Wb de weg in het ziekenhuis daar, is niks vergeleken met de nieuwbouw in t WFG..... Loop zelfs met een plattegrond op zak.....
En ben benieuwd naar je E.R verhalen...., allemaal mooie gebruinde George Clooney's???
Mooie foto's.
Werk ze en ben alweer benieuwd naar je andere verhalen. -
29 April 2015 - 23:00
Teo:
Hey Johan, Mooi verhaal en foto's. Trotse student met certificaat spaans, gefeliciteerd en wat een prachtige natuur. Dus nu live E.R. beleven. Succes Gr. Teo -
30 April 2015 - 23:45
Ellen :
Hoi Johan, leuk om je verhalen te lezen. Gefeliciteerd met je diploma, TOP!! Op de kookclub hebben ze weer lekker gegeten, maar dat heb je vast op de site gezien?! Groetjes en geniet er nog ff van, Dick en Ellen -
03 Mei 2015 - 11:27
Stenny:
hoi Wieb,
je laat ons wel wachten met het spannende verhaal over reality in hospitaal.
leuk verslag. Typisch die zwaartekracht op de evenaar.
We kijken uit naar je volgende verslag.
groetjes Stenny -
03 Mei 2015 - 20:13
Sjoke:
Hagoeie! Wat een reis ook weer, he! ik zie je al zitten in die laadbak, haha. maar super dat je je certificaat hebt gehaald en nu op naar de hectiek in het ziekenhuis...als het wat van ER weg heeft, dan moet het haast wel hectisch zijn lijkt mij...Trouwens, die warmte baden....wat ziet dat er heeeeerlijk uit! Succes en veel plezier volgende week met je werk.
Doeiiiii, groetjes Sjoke en de jongus -
05 Mei 2015 - 18:22
Astrid:
Hoi Johan,
En hoe bevalt ER in Equador?
Mooie foto's.
En zo te zien verveel je je geen moment en je ziet er lekker ontspannen uit.
Je hebt gelijk hoor, geniet!
Wij blijven wel thuis om je gezellige verhalen te lezen en je mooie foto 's te bekijken.
Dikke kus vanuit een zonnig maar winderig Noordwijk
Astrid
-
06 Mei 2015 - 00:02
Martha:
hoi Johan
Eindelijk heb ik eens de tijd genomen om je site op te zoeken. Heb je helaas niet meer gesproken vlak voor je weg ging. Bovendien was mijn leven ook even een achtbaan, maar dat vertel ik je nog wel eens.
Wat maak je weer leuke dingen mee, en door je manier van schrijven beleef ik het bijna mee. Ik ben in ieder geval blij voor je dat je het zo naar je zin hebt en zie uit naar je volgende verslag, vooral omdat natuurlijk over de SEH gaat. Btw nog gefeliciteerd met het behalen van je diploma Spaans.
Lieve groetjes Martha -
08 Mei 2015 - 11:45
Bettina:
je maakt weer heel wat mee Geweldig lijkt mij dit Leuk om dit zo allemaal te lezen
Geniet er nog maar van Groetjes Bettina -
12 Mei 2015 - 11:52
Erna:
Johan,
wat ontzettend leuk om je reisverslagen te lezen!
je maakt ontzettend veel mee! vooral bij je foto als Mariposa, biggelden de tranen van het lachen over mijn wangen, geweldig!
kijk je wel een beetje uit! we hebben je hier straks heelhuids weer hard nodig!
ben benieuwd naar je seh ervaringen!
veel succes met je spaans, maar na het behalen van dit prachtige certificaat, praat je ze allemaal zo weer beter!
lieve groetjes Erna -
29 Mei 2015 - 16:22
Rob:
Hoi Jodiedo!!!
Lees al je stukkies met belangstelling en een glimlach om mijn mond. Wat een reis heb je weer, joh. Verheug op je terugkomst en dan een avondje lekker bijkletsen, rooster je me in?
XXX, Rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
